-
დიდი დედალოსის წასვლა
იქნებ, დასასრული მუდამ სევდიანია, მაგრამ კიდევ უფრო სევდიანია, თუ ამით… განაგრძეთ კითხვა…
-
შინდისფერი სიყვარული
ქართულ თეატრსაც ჰყავდა თავისი ქარიზმა! მუზა! იდეა! ზეიმი! ადამიანი -ორკესტრი!… განაგრძეთ კითხვა…
-
მეხუთე დრო
ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინსკის ხსოვნას 1-ელ მარტს ზამთრისგან გადაღლილ თბილისში ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინსკი… განაგრძეთ კითხვა…
-
დიდად დაბადებული პატარა გოგო
დიდებსა და ბავშვებს შორის განსხვავება მათი სათამაშოების ღირებულებაშიაო – რობერტ… განაგრძეთ კითხვა…
-
ალუბლების ქუჩის 17
ყოფილხართ ოდესმე ალუბლების ქუჩის 17 ნომერში? აი, იმ სახლთან, საიდანაც… განაგრძეთ კითხვა…
-
ჩუმი ფერიცვალება
(დალი მუმლაძე) 60-იანების თბილისი სულ სხვა იქნებოდა მის გარეშე, ალბათ…… განაგრძეთ კითხვა…
-
ზაზა მიქაშავიძე – 70
გახსენება „…რამდენი ადამიანი წავიდა,.. რამდენი ძვირფასი აჩრდილი დარჩა ამ ფარდის… განაგრძეთ კითხვა…
სოციალური ქსელი
მთავარი რედაქტორი
დავით ანდრიაძე
„თეატრი Par Exellence ანთროპოლოგიური ხელოვნებაა; თუნდაც, ანთროპოცენტრისტული...
თეატრი მუდამ ადამიანის სუნთქვით სუნთქავდა; ეს სუნთქვა (თუ ამოსუნთქვა) მოაკლდა ჩვენს თეატრს…
ახალი სტატიები
ანტონენ არტო ბაჩანა ჩაბრაძე ბიოგრაფია გახსენება გი დებორი გიორგი ცქიტიშვილი გუბაზ მეგრელიძე დავით ანდრიაძე ეკა თხილავა ესე ვალერი ოთხოზორია თარგმანი ლაშა ჩხარტიშვილი ლაშა ხარაზი ლევან ჭოტორლიშვილი ლელა წიფურია მაკა ვასაძე მთავარი რედაქტორი რედაქტორის სიტყვა რეზო კლდიაშვილი რეცენზია როსტომ ჩხეიძე საბა მეტრეველი სტატია ყდა